(Muziek: + strandgeluid. Licht: op het horizondoek is een rand van een tropisch bos geprojecteerd er staan planten / bosschages. Kapitein en Mark L achter voor corset. Paula, Sylvia en Sofia liggen op de grond, ze zijn uitgeput. Sylvia heeft haar tas naast zich liggen. Om hen heen ligt wat puin van de boot en stukken reddingsvest. De rollen dragen in de start van deze scene allemaal hun reddingsvesten. Het geluid van de zee is overheersend waardoor de drenkelingen naar elkaar moeten schreeuwen).
Maria Nikolov: (van achter in de zaal) Help!
Sylvia Bloom: Kom, we halen haar eruit!
Sofia Nikolov: (moe) Laat haar verzuipen!
Paula: (ontzet) Het is je moeder!
Sylvia Bloom: Kom op!
Sofia Nikolov: FUCK. Okee! (Ze springen van het podium de zaal/zee in en trekken Maria onflatteus het strand -het podium- op, geholpen door >geluid< een grote golf: ze schreeuwen) Maria Nikolov: Dank je wel schatje (hijgt). Waar is je zus. Sofia Nikolov: (ligt op haar rug uit te hijgen) Fuck haar, fuck deze hele klotevakantie. Nadia Nikolov: (van L achter) Mama! Maria Nikolov: Nadia! (Nadia op met Kim die niks zegt). Alicia: (van achter in de zaal – heeft Laura beet) HELP! Ik heb nog iemand nodig hier! (Sylvia springt weer in het water op zoek naar Dimitri). Laura Damon: (in paniek) Ik kan niet zwemmen, laat me niet los… Alicia: Ik laat je niet los, kappen nou en werk een beetje mee hysterische trut! Laura Damon: Ik verzuip! Alicia: (tot Laura) Jij verzuipt niet… Paula: (vanaf het strand) Alicia! Alicia: (antwoord) JA! Paula: U! Alicia: (tot Laura) U verzuipt niet… Sylvia Bloom: (heeft Dimitri beet) Nog even, Dimitri. Dimitri Petrova: Is de rest dood? Laat mij maar, het is karma … laat mij maar… Sylvia Bloom: Doe even normaal. Dimitri Petrova: Nee echt. Sylvia Bloom: Pak hem aan! (Dimitri wordt het strand op getrokken). Nadia Nikolov: Waar is de rest? Sofia Nikolov: Iedereen is dood (tot Maria). Dit is moeder aarde die wraak neemt op jouw ecologische voetafdruk! Maria Nikolov: (uitgeput) Nadia, hier komen! Sofia Nikolov: Wat? Maria Nikolov: Dit is geen grap: hier komen, dan krijg je m’n ecologische voetafdruk op je voorhoofd! Sofia Nikolov: Je kan je voet niet eens zo hoog optillen, bitch! Mark Brice: (L af) Kim! Kim Brazner: Mark?! (L komt Mark op, ondersteunt Kapitein Marley die zijn witte jas heeft verloren en een wit hemd draagt dat vies is. Uit zijn hemd L-onder steekt een bloederig stuk hout. Uit zijn lichaam dus). Paula: Mijn god. Kapitein… Mark Brice: Kim?! (Laat Kapitein Marley en loopt naar Kim – Mila gaat in de zaal staan met de vis bij haar op de grond) Paula: (naar Kapitein Marley) Kapitein… Kapitein Marley: Ik ben okee ik voel niks. Ik heb geloof ik wel iets uit te leggen aan de rederij… (kijkt Paula aan) De bemanning..? Alicia: Ik ben er ook kapitein. Kapitein Marley: STUUR is er… (grijnst) Nu nog een boot om te besturen. Dimitri Petrova: (midden-voor) Ik zie nog iemand! (De rest komt bij hem staan, ze turen). Kapitein Marley: Het is … (tot zichzelf) God hoe heet ze nou? Alicia: (zwaait met twee armen) Mila! Kapitein Marley: Dat was het! Dimitri Petrova: Wat doet ze daar, ze staat helemaal stil. Kapitein Marley: Ze zit te poepen. Nadia Nikolov: Wat? Kapitein Marley: Ze poept, wedden? Paula: Nee. Ze staat zo stil … ze staat daar omdat …. (trekt gezicht) Weet ik veel? (Mila gilt van blijdschap en houdt een bewegende vis omhoog. De gasten staan en klappen). Maria Nikolov: Bravo. Dimitri Petrova: Heeft ze die met haar handen gevangen? Kapitein Marley: Knap werk Mila (De gasten gaan zitten, wachten tot ze bediend worden). Sylvia Bloom: Ja, respect. Kim Brazner: Heel knap. Alicia: (Loopt met Paula naar rand) Goed gedaan Mila, wat is het? Paula: Een vis? Mila: (schreeuwt) Ja, we moeten vuur maken! (Loopt naar voren) Alicia: Geef de vis maar. Mila: (twijfelt even) Is goed. Maak jij vuur? Alicia: Komt goed. Vang jij er nog een? Mila: Ik zal het proberen. Het kost veel tijd. Paula: (tot Alicia) Okee, we moeten vuur maken. (Korte stilte, tot groep) Weet iemand hoe je een vuur maakt? (Groep kijkt elkaar aan, trekken gezichten, halen loom hun schouders op). Dimitri Petrova: (licht verveeld) Met een aansteker. Kim Brazner: Of lucifers. Laura Damon: We hebben droog hout nodig. Kapitein Marley: (wijst naar hout uit zijn buik) Neem dit maar. Laura Damon: Ehm … nee bedankt. Dan bloed je dood, én dat is niet droog. Kapitein Marley: Pak het maar (tot Nadia) Wil je voelen? Doet geen pijn (Nadia met geluidje bij haar moeder, Mark en Dimitri grinniken). Sofia Nikolov: Klojo. Kapitein Marley: Meteen zo vijandig (haalt schouders op) Laat maar. Sofia Nikolov: Waarom leef jij nog met (gebaart) dat uit je buik. Sylvia Bloom: (legt uit) De alcohol verdoofde de pijn (tot Kapitein). Nu zou u meer pijn moeten hebben. Kapitein Marley: Ik heb zes dagen achter elkaar gedronken. Sylvia Bloom: (denkt na) Morgen zou u meer pijn moeten hebben. Alicia: Mensen, het vuur? Dimitri Petrova: Ik kan m’n horloge kapotslaan, dan gebruiken we het als vergrootglas. Laura Damon: Wat wou u vergoten dan? Dimitri Petrova: Zeg maar jij. Daar kan je vuur mee maken. Met de zon. Nadia Nikolov: Sowieso niet (trekt gezicht). Kapitein Marley: Dat is een Rolex, daar kan je met een vrachtwagen overheen rijden zonder dat ie stuk gaat. Sofia Nikolov: Had je geen goedkoper horloge kunnen kopen? Dimitri Petrova: Jawel. Had gekund.