Deze rollen heb ik gespeeld: Boef 2 en Lobke. En vast nog iets anders, maar die weet ik niet meer!
Het leuke aan lunettentoneel was de gezelligheid! We hebben veel gelachen maar we zijn ook heel serieus geweest. Ik vond het altijd leuk om de teksten te leren.
Ik weet nog heel goed dat ik 1 hele leuke grap mocht vertellen, maar die tijdens de voorstelling was vergeten! Dat vond ik echt jammer.
Mijn fijnste herinnering : Ik heb nog een foto waarbij we als hele kleine boefjes met onze voeten aan een ketting en we aan elkaar vast zaten. Dit was zo grappig, omdat we alle vier tegelijk stappen moesten zetten wat natuurlijk steeds misging.
Ter afsluiting: Geweldig dat je dit al 25 doet en nog steeds met hetzelfde enthousiasme! Ook erg leuk om nu als collega te hebben samengewerkt met FleX!

Ianthe
Ik begon mijn carrière als Stampertje, maar heb ook op het toneel gestaan als gothic, oma, kakker, hippie en schoenenverkoper. Ik had in ieder geval eigenlijk altijd een rol waar veel nepbloed of schmink bij kwam kijken!
Het leuke aan lunettentoneel: Het was altijd super gezellig en leuk om samen aan een stuk te werken. Ik heb zoveel gelachen tijdens al onze repetities (vooral om onze eigen bloopers en Holgers’ geweldige woordgrapjes) en vond het altijd fantastisch om via toneel met iedereen in contact te blijven. Daarnaast denk ik dat toneel een super goede manier is om jezelf te ontwikkelen; alles kon en mocht op het podium, als je het maar met overgave deed. Er hing altijd een super fijne sfeer met ruimte voor alle gekke ideeën en creatieve uitspattingen.
Soms was tekst leren natuurlijk wel een opgave, begaf alle techniek het tijdens een voorstelling of kwam ik volledig rood door al het nepbloed thuis en moest alles in de was, maar dat was het allemaal waard! Alleen de keer dat ik het podium opliep en spontaan al mijn tekst vergat was wat minder haha. Of het mislukte bedanklied voor Holger toen Lunettentoneel 20 jaar bestond.
Ik heb zoveel leuke herinneringen dat het moeilijk is om te kiezen! Ik vond de scene waarin we stoned scholieren speelden met ‘yolo de kip’ geweldig, maar ook de Dikke Chinees, ‘dress for succes’, voetschimmel, de tablet, eindeloze dans- en sterfscenes op het podium en ga zo maar door. Maar mijn favoriete moment was denk ik altijd na de voorstelling op het randje van het podium komen zitten!
Ter afsluiting: Lieve Holger, wat fantastisch dat Lunettentoneel al 25 jaar bestaat! Ik denk dat zoveel kinderen (en inmiddels volwassenen) bij jou zoveel hebben mogen leren en zoveel leuke herinneringen hebben mogen maken en dat is allemaal te danken aan jouw enorme inzet en enthousiasme. Dat vind ik echt heel erg inspirerend! Heel erg bedankt daarvoor!! Ik hoop dat je nog heel erg lang toneel kunt blijven maken en ik hoor het wel als ik weer mag komen helpen. Heel veel liefs!

Jet
Een heleboel rollen gespeeld… een big, een geitje, een oma, een nerd, een rijke dame, een directrice, een ‘leider’ in het gevangenisleven en dan ben ik er nog een heleboel vergeten.
Het leuke aan lunettentoneel is de veilige sfeer in de groep waardoor niemand zich schaamde op of naast het podium. We hebben onwijs veel gelachen met elkaar, elk jaar weer.
De groepsreacties waren nooit ons sterkste punt, dus dat leverde soms awkward uitvoeringen op haha. En het eeuwige teksten leren / frustratie als anderen het niet gedaan hadden maar jij wel natuurlijk. Dat was minder, hoort erbij.
Ik heb ontzettend veel fijnste herinneringen maar ik zal eens een poging doen. Ik herinner mijn rol als big als eerste rol waarbij ik mijn schaamte durfde los te laten en volledig durfde te spelen -en dat was best een rare rol tbh-. Ik herinner de vele hilarische sketches zoals de ‘oma’s en tablet’, de stonede ‘yolo-kip’ en het gekkenhuis. Alle stunt/bloed/vechtscènes waren fantastisch en het opnemen van alle filmpjes voor bij de stukken waren ook zondagen goed besteed, vooral die bij university college!! De rode draad in de herinneringen is de lol die we hadden. Oh en misschien de allerfijnste: het schreeuwen op het podium, net voor de uitvoering. Alle spanning eruit, adrenaline pompen en je echt even heel bewust zijn van elkaar, dat was een fantastische traditie.
Ter afsluiting: Ja! Lieve Holger, bedankt voor de fantastische 7(!!!!) jaar!! Toneel heeft een belangrijke rol gespeeld in wie ik nu ben en waar ik sta. Het heeft me zelfvertrouwen gegeven en heeft me laten zien dat lekker gek niet raar is, en dat is grotendeels aan jou te danken. Je wist in een toch wel diverse groep met een ongedwongen maar betrokken houding de sfeer onwijs goed te houden (doe dat maar eens bij tienermeisjes) en je moedigde ons altijd aan om op het toneel alles te proberen. Ik ben trots op de rollen die ik heb gespeeld. Je gaf iedereen het gevoel de hoofdrol te hebben en dat is denk ik het allerbelangrijkste. We hebben het als groep 5 jaar geleden zelfs gezongen, maar ik denk dat ik het nooit genoeg kan zeggen: Holger, bedankt!!

Deze rollen heb ik gespeeld: Een hele hoop ik weet de namen niet meer allemaal.
Het leuke aan lunettentoneel vond ik op het toneel staan en als groep een stuk opvoeren.
Tekst leren vond ik minder leuk.
Mijn fijnste herinnering is de gezelligheid met de groep waarmee we speelden.
Ter afsluiting: Dankjewel voor de leuke jaren op het toneel! En de geweldige stukken die je hebt geschreven voor ons!

Loes (2e van R)
Ik weet het niet precies, maar heb volgens mij van 2010-2018 bij Lunettentoneel gespeeld.
Deze rollen heb ik gespeeld: Heeel veel, per toneelstuk 3 verschillende rollen. Van moeder tot tiener, van schoonmaakster tot biggetje!
Het leuke aan lunettentoneel: ALLES, het was altijd zo gezellig om samen met je vrienden te dollen op het podium. Ik vond niks minder leuk, alles was super leuk
Mijn fijnste herinnering zijn de terugkijkdagen, dat we dan met snacks en alle spelers in dat kamertje in de Musketon gingen kijken naar onze voorstelling. Dat was altijd lachen.
Ter afsluiting: Ja, Holger wat leuk dat dit een jubileumjaar is. Ik hoop dat je nog veel jaren doorgaat en kinderen blij maakt met deze leuke hobby. Door toneel ben ik gewend geraakt aan op het podium staan en heb ik geleerd hoe ik dingen in m’n hoofd moet stampen. Super bedankt voor alle leuke jaren !

Ik heb heeel veel rollen gespeeld.
Het leuke aan lunettentoneel is de gezelligheid die er altijd was, de trotsheid waarmee we het eindresultaat als groep altijd uitvoerde, de liefde van en voor Holger en zijn stomme grapjes.
Ik vond het wachten in de coulissen minder leuk!!! (Terwijl het eigenlijk nog erger was voor de begeleiders die daar stonden). Ik moet zeggen dat ik best veel verschillende momenten heb door de jaren heen waar ik gelijk aan denk. Dat ik eindelijk met Thirze samen een tweeling ofzo mocht spelen en we ons mooie dansje konden doen, of dat ik de rol op me nam die niemand wilde en Holger er toch een superleuke draai aan gaf, of de dag dat ik bij Holger thuis de hele dag met een baby mocht knuffelen. Eigenlijk te veel om op te noemen :)
Ter afsluiting: Dat je echt een heel bijzonder grappig, lief, getalenteerd persoon bent en ik denk dat ik heel veel van je heb geleerd. Ik hoop dat je hier nog lang mee door kan gaan, en eigenlijk zou ik stiekem altijd nog hopen op een reünie stuk (ook al is dat niet heel realistisch haha).

Floor
Deze rollen heb ik gespeeld: Franca, een dikke Chinees (dit kan echt niet eigenlijk…), een kakker, een aso, een psycholoog, een moeder, van alles!
Bij toneel kon je je altijd helemaal laten gaan. De groep voelde veilig en fijn, en het was altijd gezellig. Ik denk dat ik alleen maar fijne herinneringen aan toneel heb overgehouden….
Mijn fijnste herinneringen zijn de frietavonden voor een voorstelling met opgebouwde zenuwen en een gepancaked gezicht. Dat had altijd een lekker hysterische vibe.
Ter afsluiting: Holger, je bent echt een topper dat je dit al 25 jaar doet en dat je zoveel kinderen/jongeren zo’n ontzettend fijne plek geeft om een stukje creativiteit kwijt te kunnen. Ik ben áltijd met superveel plezier naar je toneellessen gegaan.

Madelief (r)
Deze rollen heb ik gespeeld: o.a. drie biggetjes, Pauline Salau, mevr. Haverbos.
Oh wat kan ik me alles nog goed herinneren. Het hele proces naar je eindvoorstelling toe. De eerste keer dat je het script met zijn alle gaat lezen, en je je best doet om niet in de lach te schieten door de droge maar lachwekkende humor. Dan kwam je thuis en ik las het script dan altijd nog een paar keer door en niet te vergeten het markeren van jouw tekst.
En dan de eerste repetities, waar je met zo’n joekel van een map op het toneel staat. Of als je je script vergeet, je het reserve script van Holger mag. Dat bekende rode mapje dat je wel in één hand vast kon houden. Teksten leren, het toch maar niet oefenen met het thuisfront want je wilt het verhaal niet verklappen. De dag dat je zonder script op het toneel gaat staan en meer gaat focussen op de scene op het podium, je attributen en het acteren tussen je teksten door. Het 20x overdoen van een scene omdat je steeds in de lach schiet.
Kleren bedenken bij je rollen, maskers en afstandsbedieningen die moeten worden gemaakt. Alles zodat je de zaterdag het toneelstuk kan spelen met je groep. Je wordt geschminkt, je legt je spullen in de juiste coulisse want wat moet er soms snel omgekleed worden. Dan gaan de rode toneelgordijnen dicht en komt het publiek binnen. Voordat Holger zijn praatje gaat doen, met altijd dezelfde telefoons uit grap, schreeuwen we met zijn alle één keer en zijn we klaar om het toneelstuk te rocken.
Ik vond het minder leuk wanneer ik een woord niet kon uitspreken. Dan ging iedereen zeggen hoe ik het wel moest uitspreken, echt 10 keer ook ofzo…… vergat ik het alsnog weer. Ik hoor dat gelach nog steeds. Ja, best wel gênant. Of de periode dat ik een verschrikkelijk beugel had en ik erg me best moest doen om niet spugend te praten of te slissen, ook best gênant.
Mijn fijnste herinnering is de sfeer. Het binnenkomen bij de repetities, het serieus aan de slag gaan in combinatie met lachen, plezier hebben. En dan na afloop allemaal richting de tafel met de kan limonade rennen. Lunettentoneel is een familietje waar je aan blijft plakken. Door mee te helpen bij een jongere groep, broers/zusjes te hebben die spelen. Eenmaal een stap in de zaal, hoor je erbij.
HOLGER. Wat een topper ben je zeg. Supertof dat je al 25, wacht even hoor VIJFENTWINTIG?! jaar iedereen in Lunetten blij maakt met dit. Kinderen, ouders, opa’s en oma’s, vrienden noem maar op. Ik hoop echt dat je nog lang hiermee doorgaat, maar vooral met je humor in de toneelstukken. Ik kan me nog herinneren dat ik een scene had wat ik zo grappig vond dat ik het niet eens kon spelen. Volgens mij heb ik altijd je naam verkeerd uitgesproken, excuses daarvoor ;). Maar genoeg over dat, ik heb altijd ontzettend genoten van alle momenten dat ik bij lunettentoneel was. En geloof me, dat doet heel de familie Hofland. Geniet van je toffe werk en wees trots op wat je hebt neergezet. Liefs, Madelief

Thirze
Deze rollen heb ik gespeeld: Het ging van een mislukte dief Aly in een hotel naar een kauwgom kauwende politieagente naar zingende zwerver naar hippie naar agressieve schooljuf en leerling naar een vrouw die in ”Holgers brein” per ongeluk met een zombie ging trouwen. Mijn favoriete rollen zaten toch wel in Franca, waarbij ik supersnel moest wisselen tussen verschillende rollen, zoals één van de zeven rappers (die rap ken ik nog steeds volledig uit mijn hoofd) en Grietje die samen met Hans de heks ging neerknallen ondanks haar dyslectie.
Ik kon mezelf even helemaal kwijt in een personage of typetje, dat vond ik super bevrijdend. Ik kon er helemaal in opgaan. Dat kwam ook doordat Holger altijd heel enthousiast was en veel vertrouwen gaf. Daardoor durfden ook kinderen die normaal niet haantje de voorste waren op het podium gaan staan, zoals ik, met vol spelplezier. Ook voelde hij ieder kind super goed aan, in wat voor rol iemand echt even kon uitblinken. Je voelde je gewoon super erg gezien en dan werd het gewoon puur plezier maken met leeftijdsgenoten. Ik vond het altijd jammer als we klaar waren.
Ik vond het altijd moeilijk als kinderen uit mijn groep hun teksten niet kenden, terwijl ik daar de hele week op had zitten oefenen. Niet dat ik het niet begreep, tekst stampen hoort er nou eenmaal bij, maar ik nam toneel super serieus en wilde echt graag dat iedereen dat deed. Soms werden er ook wedstrijdjes gestart wie het snelst zijn tekst kende of leerde je elkaars tekst uit je hoofd.
De fijnste herinneringen zijn die aan de dag van de voorstelling. Hyper van de zenuwen liep je dan door dat theater en samen nam je dan de moeilijkste scenes nog eens door. Met een hoofd oranje van het ”wortelpoeder” ging je dan samen frietjes eten en smoezen of er al ouders waren. Als het doek dicht was gingen we nog één keer met zijn allen keihard gillen. Ik moet ook altijd nog denken aan momenten tijdens de voorstelling waarin het bleek dat je aan de verkeerde kant van het podium stond. Dan moest je tijdens een scene in je zwarte kleren zo neutraal mogelijk over het podium lopen in de hoop dat niemand je zag. Dat was natuurlijk nooit het geval, maar dat zag je pas op de DVD. De dag van zo’n voorstelling voelde hoe dan ook altijd speciaal en spannend!
Ter afsluiting: Dankzij jou heb ik kennisgemaakt met toneel. En vooral: toneel en het spelen dat echt gewoon helemaal leuk mag zijn. Je hebt me zoveel vertrouwen en enthousiasme meegegeven dat ik er vol voor durfde te gaan en ik heel veel spelplezier had altijd. Door die positieve stimulans heb ik echt in alle veiligheid kunnen voelen hoe heerlijk het is om op zo’n podium te staan. Ik voelde echt: dit wil ik altijd blijven doen. Daardoor zit ik ook nu op een kleinkunstopleiding waar ik heel erg blij ben. Daar ben ik je nog altijd heel erg dankbaar voor, want dankzij jou ben ik met heel veel plezier begonnen met spelen en daar denk ik nog vaak aan terug!!

Philip (L)
Deze rollen heb ik gespeeld: Vader, politie agent, schoolkind, Romeo, van alles en nog wat
Het leuke aan lunettentoneel was dat je altijd zo lekker vrij met elkaar kon kloten en spelen, terwijl toch iedereen serieus zijn best deed en de sfeer was daarom altijd goed.
Maar de teksten leren thuis, die motivatie werd naar mate ik ouder werd nogal minder.
Mijn fijnste herinnering is het opvoeren van de shows en het praatje daarna zittend op de rand van het podium, dan voelde ik me zo trots dat we zo’n voorstelling hadden neergezet met elkaar.
Ter afsluiting: Ik vind het bijzonder hoe Holger zo goed kon levellen met ons als kinderen, hij voelde echt als een grote vriend. En al hadden we het raarste fantasierijke stuk, iedereen begreep het en deelde dezelfde motivatie om dit uit te voeren en dat komt denk ik door het mooie karakter en de manier waarop Holger de lessen gaf.

Antoinette (L)
Het is al even geleden natuurlijk, maar ik kan me de hippie president nog goed herinneren, een soort cyclops tweeling & nog vele verschillende rollen zoals een toerist, een gothic en een schoolmeisje.
Het was altijd erg gezellig en uitdagend, vooral de stukken vond ik vaak lekker gek!
Sommige dingen waren best een uitdaging voor mij, zoals een script uit m’n hoofd leren, hard spreken en optreden. Ook was ik als kind (en nog steeds) enorm snel afgeleid, wat vast vreselijk geweest moet zijn voor Holger. Toch zie ik dit eerder als iets leerzaams, dan iets wat minder leuk was.
De vele gekke rollen die ik heb gespeeld en de keren dat ik echt uit mijn comfort zone ben getrokken, is waar ik dan achteraf wel trots op was.
Ter afsluiting: Heel erg bedankt voor de vele leuke jaren toneel! Ik heb sommige scripten stiekem nog steeds….

Deze rollen heb ik gespeeld: Te veel om op te noemen, volgens mij in ieder geval de slechterik in het ‘Drummeland Complot’, Lars in ‘Oorlog dubbel mayo’ en ik kan me ook nog een rechter herinneren (2014, Paracingularis).
Het leuke aan lunettentoneel: Vroeger vooral het klieren met Simon, Abe en Gijs, later dat je iets vets kon maken met z’n allen.
Ik vond het uit je hoofd leren van tekst minder leuk
Mijn fijnste herinnering is het repeteren in de Muskieto in de kinderdisco zaal voor TV purree.
Ter afsluiting: Heel erg bedankt voor alle repetities voorstellingen en de leuke tijden.

Sofie (midden)
Ik heb heel veel verschillende rollen gespeeld! Ik weet nog dat ik bijvoorbeeld in ‘Hotel Loenen’ een niet zo intelligente boef speelde, in ‘Breinbrekers’ een kromlopende oma, in ‘Drempelvrees’ een zweverige docent en in BFF een jaloerse tiener. En zo kan ik nog wel even doorgaan!
Vroeger zei ik altijd dat ik het zo leuk vond om even niet mezelf te hoeven zijn. Ik kon mij als jong meisje dan helemaal verliezen in een rol en dat vond ik helemaal geweldig. Alles mocht en kon, en niks hoefde of moest. Daarnaast vond ik het ook zo leuk dat we echt met elkaar een voorstelling aan het maken waren. Er was altijd ruimte voor eigen invulling en ideeën, waardoor het echt voelde als ons eigen theaterstuk!
Dat we ‘maar’ één keer per jaar een voorstelling konden maken vond ik minder leuk. Het liefste speelde ik het hele jaar door. En oja, de zenuwen voor een voorstelling waren ook niet altijd even leuk.
Mijn fijnste herinnering is toen we aan het einde van mijn allereerste voorstelling, ‘TV Puree’, naast elkaar gingen staan, een buiging maakten (allemaal tegelijk, zoals Holger ons dat zo goed had geleerd) en het publiek een daverend applaus gaf. Ik weet nog dat ik toen dacht: wauw, kijk al die mensen voor mij klappen! Haha, ik had me zelden zo trots gevoeld denk ik.
Ter afsluiting: Ik heb zóveel fijne en mooie herinneringen aan alle voorstellingen die we hebben gemaakt en alles wat we hebben geleerd. Na al die jaren Lunettentoneel, ben ik nog steeds bezig met theater en film! Grotendeels door Holger en Lunettentoneel kwam ik erachter hoe geweldig spelen en het theater is. Daar wil Holger heel erg voor bedanken!

Pien (links)
Deze rollen heb ik gespeeld: Een heleboel, brigadier Nicole Engel, een Breinbreker, Francis, Hades, en nog meer.
Het leuke aan lunettentoneel: Het was leuk om met z’n allen te acteren en leuke toneelstukken te maken!
Mijn fijnste herinnering is dat denk ik het laatste toneelstuk ‘BFF’ omdat we maar met zo’n klein groepje waren maar toch een heel leuk toneelstuk hadden!
Ter afsluiting: Ik heb heel erg genoten van het spelen maar ook de keren dat ik bij de kindergroepen heb geholpen!

Aniek
Deze rollen heb ik gespeeld: Schaduwbankjes: Evi (nerd met Ianthe, Evi’s vader is clown en werkt bij AH) de 12de pil: nog bij ouders wonend (+ scène met Jet in gekkenhuis in Onesie), in de Sleutel van Clair: undercover agent Casey Fletcher en in Donker Vlees: hippie met Kyra en Ianthe en energydrank en smurfen.*
Het leuke aan lunettentoneel was vooral de gezelligheid, het lachen om de gekke scènes en de frietjes voor de voorstelling.
Ik vond het tekst leren en op tijd komen minder leuk.
Ik vond vooral de gekkenhuisscène met Jet erg leuk (gooien met een mens-erger-je-niet bord en schreeuwen in een varkens-onesie in de 12e Pil).
Holger ik wil je graag heel erg bedanken voor de leuke en creatieve toneelstukken en de leuke tijd! Ik heb het heel erg naar mijn zin gehad en hoop nog altijd met zijn allen Donker Vlees te bekijken ;)
* zie nr 20 van deze pagina

Tessa (L)
Deze rollen heb ik gespeeld: Verschillende, scheikunde leraar, leerling en een van de vriendinnen in BFF
Het leuke aan lunettentoneel: De gezelligheid, er was altijd een leuke groep. En we hadden lol en deden leuke stukken vond ik die altijd anders waren.
Mijn rollen waren altijd beetje zelfde achtige types, het leek me leuk soms iets anders te spelen maar vond dit niet heel erg hoor.
Mijn fijnste herinnering is vooral de groep gewoon, ik weet niet per se een herinnering maar dat het altijd super gezellig en leuk met elkaar was
Ter afsluiting: Ga door!!!!! Dit is een hele fijne plek voor kids om lekker toneel te spelen. Creatief bezig te zijn en een plek met een fijne/veilige sfeer wat heel belangrijk is!

Deze rollen heb ik gespeeld: Onder andere hotelbaas, stampertje bij Puck & de Petteflet, hoedenmaker, etc.
Het leuke aan lunettentoneel: Altijd erg gezellig.
Ik vond teksten leren minder leuk.
Mijn fijnste herinnering is het opvoeren van een toneelstuk.
Ter afsluiting: Je zorgt voor een gezellige en vertrouwde sfeer, dankjewel!

Abe
Deze rollen heb ik gespeeld: oeh, Roy en Luuk
Het leuke aan lunettentoneel: de sfeer en gezelligheid die iedereen meebracht!
Ik vond niets niet leuk;)
Mijn fijnste herinnering is het gevoel na de uitvoering natuurlijk!
Ter afsluiting: bedankt voor die jaren weer extra podium ervaring erbij!

Deze rollen heb ik gespeeld: Donna, Kim, Korzel, Tante Spijker (Hotel Wurmhout), Alice (in Alice in Wonderland) Leni en meer.
Ik ben altijd met plezier naar toneel toe gegaan.
Het laatste jaar met Corona dat we moesten filmen i.p.v. optreden vond ik minder leuk. Het eten voor de voorstelling, dat vond ik altijd heel erg leuk!
Ter afsluiting: Ik ben blij dat ik bij jou op toneel heb kunnen zitten, je hielp iedereen goed was altijd lief en aardig dankjewel daarvoor:))

Deze rollen heb ik gespeeld: Professor Krinkel, burgemeester, gamer Dennis, een spook, een voetballer en zo gaat het nog wel door!
De groep is het leuke aan lunettentoneel, je kon jezelf zijn en het was altijd leuk!
Ik vond het minder leuk toen Corona er was en onze uitvoering verknalde, maar dat zorgde wel voor een hele toffe film!
Alles was fijn, er was niks dat specifiek leuker dan andere dingen.
Ter afsluiting: Je bent geweldig!

Eva
Deze rollen heb ik gespeeld: Weesmeisje, schrompel, dolfje weerwolfje, vogelverschrikker, mevrouw helderder,
Het optreden vond ik altijd heel leuk.
Ik vond het minder leuk dat er soms kinderen doorheen praten terwijl je aan het oefenen was.
Mijn fijnste herinnering is het optreden van Oz.
Ter afsluiting: Ik wil Holger heel erg bedanken voor alle leuke toneel lessen.

Deze rollen heb ik gespeeld: Ik speelde Knorretje, Luigi en een populair meisje. Ook speelde ik Narcissa bij ‘Fearopoly’. En een van de drie pesters bij ‘Huiloween’. Mijn laatste rol wordt Thyrza bij ‘Quarantaine’.
Het leuke aan lunettentoneel: Ik vond het leuk om met een groep te zijn want je had veel lol en je stond er nooit alleen voor.
Ik vond het het leren van het script minder leuk ;)
Mijn fijnste herinnering is mijn eerste toneelstuk. Ik had er heel veel zin in en vond het heel leuk om te acteren en op het podium te staan.
Ter afsluiting: Ga zo door! Je maakte het altijd nog leuker maar kon ook wel streng zijn.

Deze rollen heb ik gespeeld: Cameravrouw Ellen, een kind, Lily (1)- Terror (2)- Gymjuf Nora (3).
Ik vond het heel leuk dat we er lang voor oefenden en uiteindelijk ook gingen optreden. En ik vond het leuk dat iedereen evenveel tekst had en ik had hele leuke en fijne rollen.
Ik vond het minder leuk dat het zo snel na school was, maar dat is het enige!
Mijn fijnste herinnering is aan mijn tweede toneelstuk (Alice in Wonderland) waar ik Terror speelde, daar voelde ik echt een soort klik tussen mij en de rol want ik vond het een erg leuke rol!!
Holger, je bent de beste toneelmeester/regisseur/scriptschrijver/whatever je het wil noemen, en ik vond het super fijn!